اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر سلامت روان جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه تحت درمان دارویی

اهداف: اختلال استرس پس از سانحه، یک اختلال اضطرابی مزمن است که با تغییرات رفتاری و فیزیولوژیک همراه است. براساس مطالعات انجام‌شده‏، درمان شناختی- رفتاری یکی از درمان­های روان‌شناسی است که معیارهای لازم برای یک درمان خوب را دارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر سلامت روانی جانبازان دارای اختلال استرس پس از سانحه تحت درمان دارویی طولانی بود. ابزار و روش‌ها: در این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون که در سال 1393 انجام شد، نمونه‌ای شامل 20 جانباز مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه و تحت درمان دارویی با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه سلامت روان گلدبرگ بود که آزمودنی‌های هر دو گروه قبل از مداخله آزمایشی، آن را تکمیل کردند. سپس مداخله درمانی شناختی- رفتاری طی 8 جلسه روی گروهه آزمایش انجام شد، در حالی که گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکردند. سپس هر دو گروه مجدداً پرسش‌نامه سلامت روان را تکمیل نمودند. داده­ها با استفاده از تحلیلل آماری کوواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: در مرحله پس‌آزمون، در میانگین نمرات گروه آزمایش در مقایسه­ با گروه کنترل در ابعاد چهارگانه سلامت روان کاهش معنی‌داری مشاهده شد (0.05p<). نتیجه‌گیری: درمان شناختی- رفتاری، مداخله بالینی موثری در بهبود علایم جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه است و می‌تواند به ارتقای سطح سلامت روان و کیفیت زندگی آنان کمک کند.